In het midden van de jaren zestig streed hij tegen de Amsterdamse graanspeculanten en nam hij het op voor de hongerige bevolking in de Nederlanden

Otto van Egmond was een moedig man die begrippen als vrijheid en rechtvaardigheid hoog in het vaandel had staan. Hij koos voor de opstand tegen Spanje op het moment dat het nog volstrekt onduidelijk was hoe de strijd tegen dit machtige land zou aflopen. Hiermee verspeelde hij bijna zijn hele bezit.
In 1573 was hij als statenlid en hoogheemraad van Delfland één van de initiatiefnemers om het westelijke deel van Holland onder water te zetten, wat uiteindelijk leidde tot ontzet van Leiden en de bevrijding van dit deel van de Nederlanden.

In 1572 werd Otto van Egmond protestant, maar hij stelde zich nooit dogmatisch op. Hij keurde het optreden van de geuzen tegen de katholieken af.
De verdraagzaamheid die Willem van Oranje kenmerkte, was ook een belangrijke eigenschap van Otto van Egmond. Dit verklaart mede zijn vriendschap met de prins. In 1576 tekende hij direct na Willem van Oranje de Pacificatie van Gent, het verdrag dat de gewesten van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden tijdelijk bij elkaar bracht.

Otto van Egmond. Foto stichting Slot Zuylen.

Het college besluit hiertoe als blijk van erkentelijkheid aan inwoners van de gemeente die zich tegenover de gemeente en/of plaatselijke gemeenschap en op enigerlei gebied zich die toekenning waard hebben gemaakt.

De penning wordt in zilver geslagen, heeft een diameter van 60 mm, met aan de voorzijde de afbeelding van Otto van Egmond, waaromheen het randschrift "gemeente Midden-Delfland". De keerzijde van de erepenning is voorzien van de tekst "wegens bijzondere verdienste toegekend aan", gevolgd door de voorletters en naam van de onderscheidene, evenals de datum van toekenning. Bij de penning ontvangt de onderscheidene een oorkonde en draagspeld.